Por que se di que Europa naceu da peregrinación?

La Europa de las peregrinaciones

O xerme da convivencia entre os europeos

Moitos oiriades algunha vez a afirmación do poeta, dramaturgo  e científico alemán Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) ?Europa fíxose peregrinando a Compostela?. Por moitos esta cita considérase apócrifa, podendo axustarse máis ás súas palabras orixinais a afirmación "Europa naceu peregrinando (ou da peregrinación)". Sexa como for a reflexión de Goethe chegou ata os nosos días moi unida ao concepto de camiño de Santiago que temos tanto os europeos como as nosas institucións comunitarias: a Ruta Xacobea é sinónimo de concordia, tolerancia, entendemento e coñecemento, valores polos que vela o Consello de Europa, organismo que en 1987 declarouna como Itinerario Cultural Europeo. 

Pero, en que feitos baséase Goethe para esta afirmación tan tallante? No que ao Camiño de Santiago respecta, hai que saber que desde o século X, comezaron a chegar á Península peregrinos de máis alá dos Pireneos con destino aos restos do Apóstolo. Durante a Idade Media miles de camiñantes das illas británicas, Francia, Italia e os territorios germánicos viaxaron ata Compostela, moitas veces embarcándose nunha viaxe só de ida. A chegada destes peregrinos, entre os que se atopaban todo tipo de xentes, desde reis ata as xentes máis sinxelas, produciu que algúns artesáns e mercadores comezasen a establecerse ao redor do Camiño de Santiago de forma fixa atraídos polo comercio.

No ámbito do Camiño de Santiago, tanto na Península como na rede de rutas que se tecían ata os Pireneos, comezouse a desenvolver o intercambio cultural e económico entre as xentes. O intercambio non só era de mercadorías, se non de coñecemento, transmitindo os peregrinos o seu saber duns a outros tanto á ida como á volta da súa viaxe a Compostela, o que contribuíu enormemente ao entendemento e a concordia entre os primeiros peregrinos europeos.

Doutra banda, os reis da Península tomaron a decisión de apoiar con xenerosos medios aos peregrinos que chegaban ás súas terras, a propósito de que este fenómeno non só tiña un transfondo relixioso, se non que beneficiaba enormemente ao comercio. A Coroa proporcionou protección e privilexios a estes viaxeiros con destino a Santiago; os privilexios dos que gozaban pasaban por poder introducir ou sacar todos os bens que cresen oportunos ou de hospedarse en albergues e hospitais, ademais de certa confianza de non ser enganados ou asaltados facilmente debido aos importantes castigos impostos aos malfeitores.