Iglesia Santa Marta de Tera

Punto crave no Camiño Sanabrés

A Iglesia Santa Marta de Tera atópase situada na localidade do mesmo nome, na provincia de Zamora (Castela e León). O edificio en cuestión supón un punto de inflexión dentro do Camiño Sanabrés, marcando tanto o punto de partida como a conclusión das etapas deste roteiro. 

O Camiño Sanabrés é unha dos diferentes roteiros que se poden atopar no Camiño de Santiago, un desvío dentro da Vía da Prata e termina uníndose ao Camiño Francés, concretamente en Astorga. Este roteiro dentro do Camiño Sanabrés parte da localidade Granxa da Moreruela; seguindo polas provincias de Zamora na que atoparemos a Iglesia Santa Marta de Tera no pobo do mesmo nome; continuando con Ourense e A Coruña. Finalizamos, como non podía ser doutra maneira, en Santiago de Compostela. 

E por que é tan popular a Igrexa de Santa Marta de Tera? Cabe sinalar que o lugar foi protagonista de todo tipo de merchandising relacionado co Camiño de Santiago, así como tamén revistas e libros dentro da mesma temática. Parte do segredo reside en que se trata da escultura de Santiago Apóstolo máis antiga que se coñece ata a data. Sirva como detalle que mesmo chegou a ser utilizada nas moedas de 5 pesetas do ano 1993. 

A historia da Igrexa de Santa Marta de Tera

Para localizar a localización exacta da Igrexa de Santa Marta de Tera temos que situarnos ata case a beira do río Tera. Na actualidade, o templo é a parroquia de Santa Marta de Tera, podendo atopalo no mismísimo centro da localidade. Como xa che explicamos anteriormente, trátase dun dos edificios máis destacados dentro do roteiro xacobeo, e como tal non é difícil que atopemos certas curiosidades e datos de interese. 

Viaxamos ata o século X e XI, anos crave e nos que figuran un grandísimo número de doazóns ao mosteiro por parte dos nobres e monarcas. Isto pon no mapa a Santa María de Tera como unha das zonas máis destacadas do país na súa época. A súa construción, segundo os expertos, comezou no ano 1077; con todo e segundo varios documentos no século XII sufriu unha gran reforma. Precisamente este lapso de tempo entre unha construción e outra permitiu que se concentren ata dous tipos de estilos diferentes, entre formas e figuras. 

Entre os datos curiosos e que cada vez máis visitantes atraen ao lugar, destacamos o fenómenos ocorrido durante os equinoccios de primavera e outono. Durante os mesmos, a luz do sol que entra polo óculo do hastial da cabeceira ilumina de forma espectacular o capitel da alma salvada.