Desde 1993 a rutas xacobeas son recoñecidas como Patrimonio da Humanidade, un recoñecemento que se vería ampliado en 1998 e 2015 coas rutas xacobeas francesa e do norte da Península
O Camiño de Santiago recibiu numerosas distincións internacionais nas últimas décadas polo incalculable valor do seu patrimonio cultural para a humanidade; exemplo diso son a súa consideración como Ben de Interese Cultural ou ter a honra de converterse no primeiro Itinerario Cultural Europeo, distintivo outorgado polo Consello de Europa en 1987.
Un dos recoñecementos máis importantes na historia do Camiño de Santiago tivo lugar en 1993, cando Unesco declarou como Patrimonio da Humanidade o conxunto de rutas de peregrinación a Santiago de Compostela que vai desde os Pireneos ata Galicia (é dicir, o coñecido como Camiño Francés), unha cualificación ata ese mesmo ano reservada unicamente para conxuntos históricos e cidades do mundo. A unión do Camiño de Santiago á Lista de Patrimonio Mundial decidiuse na cidade colombiana de Cartaxena de Indias coincidindo coa finalización do Ano Xacobeo 1993, seguindo á anterior distinción outorgada á cidade de Santiago de Compostela, en 1985.
A declaración de finais de 1993 foi precedida pola distinción do Camiño de Santiago, o 17 de maio do mesmo ano, como Patrimonio Cultural Europeo en Bruxelas polos ministros de Cultura dos países membros da Comunidade Económica Europea (Unión Europea). Cinco anos máis tarde, en 1998, a Unesco ampliaría a súa declaración incluíndo os chamados "Camiños de Santiago de Compostela en Francia", que abarcan as seguintes rutas xacobeas: Camiño de Tuy, Camiño de Limoges, Camiño de Circuítos e Camiño de Arlés ou de Toulouse.
Con todo, non sería ata xullo de 2015 cando Unesco terminaría por ampliar o recoñecemento do Camiño de Santiago na Lista de Patrimonio da Humanidade cos chamados "Camiños de Santiago do Norte da Península". Desta forma uniríanse á lista todas as sendas que comprenden as rutas do Camiño do Norte costeiro, o Camiño Primitivo, o Camiño vasco-rioxano e o Camiño de Liébana. Esta ampliación, segundo Unesco, obedece a "a necesidade de explicar as orixes do fenómeno xacobeo", que nace ao redor do século IX co posible descubrimento da tumba do Apóstolo en Santiago e as primeiras peregrinacións desde o reino de Asturias.
Xa coñecemos cando tivo lugar a declaración e as súas sucesivas ampliacións, ademais das rutas xacobeas recoñecidas como Patrimonio da Humanidade, pero, que criterios tivo en conta Unesco para incluír aos Camiños de Santiago na súa lista? Estes as razóns que avalan que o Camiño ten todos os elementos necesarios para expresar o Valor Universal Excepcional:
Localidades | Albergues | Aloxamentos | Restaurantes | Guarnicionerías | Médicos | Puntos de interese | Talleres de bicicletas
Contactar | Politica de privacidade | Política de Cookies | | Aviso Legal | Autoría | Mapa Web | Consentimiento
© Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A. Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (ESPAÑA) Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649