O vandalismo, convidado non desexado no Camiño Francés

O Cebreiro

A pesar das nobres e respectuosas intencións de miles de peregrinos que cada ano transitan os camiños da ruta xacobea con destino Santiago, os actos de vandalismo e as "pegadas inocentes" dalgúns peregrinos para inmortalizar o seu paso ensucian o Camiño Francés principalmente, a ruta máis transitada nos meses de verán.

Se coa chegada masiva de peregrinos na época estival é case imposible manter as paraxes do Camiño libres de lixo, a pinga que colma o vaso son algúns actos de vandalismo público que logran acender ao máis acougado; falamos das pintadas nalgúns das mouteiras máis emblemáticas da ruta, como o que marca o límite entre Castela e León e Galicia, algo antes de chegar a Ou Cebreiro. Fitos como este atópanse frecuentemente marcados por pintadas nos meses de maior tránsito.

O respecto polo Camiño e a súa sinalización non é gardado por igual por todos os peregrinos, algo que seguramente estea relacionado co descoñecemento por parte dalgúns do seu patrimonio ou o labor dos que a manteñen e coidan dela, sen contar con que o "boom" turístico da ruta nos últimos anos. Os últimos anos na ruta xacobea estamos a vivilos de récord en récord de visitantes, polo que é normal que entre as decenas de miles de visitantes véxanse atraídos peregrinos moi pouco involucrados cos valores do Camiño de Santiago.

As pintadas ou o lixo non son os únicos problemas que a gran afluencia de peregrinos leva, e é que o afán de moitos por deixar a súa propia pegada pola ruta xacobea tamén enche de pedras amontoadas as mouteiras que sinalizan o Camiño, de cruces as reixas, de adhesivos os carteis ou de mensaxes talladas os bancos. O problema é que calquera antiga tradición ou chiscadela orixinal dun peregrino termina por imitarse de forma masiva e deteriorar o patrimonio de todos.