É perigoso facer o Camiño de Santiago soa?

Hacer el Camino de Santiago sola - Envato

A miúdo falamos de como o Camiño de Santiago ten tantos camiños como maneiras de conseguir a  compostela. Pero aínda que é certo que as formas máis elixidas entre os peregrinos que se lanzan a vivir esta inesquecible experiencia consiste en realizalo a pé, facer os roteiros en bicicleta ou percorrela dacabalo, tamén existen outras igual de interesantes como facer o Camiño de Santiago en autocaravana ou mesmo a soas. 

Se facer o Camiño de Santiago sen compañía xa era suficiente motivo de peso para que empezasen a xurdir un gran número de preguntas, moitas mulleres nin se reformulan a idea porque cren que non é seguro. Pero nada máis lonxe da realidade; a pesar de que este tipo de medos están máis que xustificados, facer o Camiño de Santiago a soas é seguro para calquera peregrino, independentemente do seu xénero. 

De seu, organizar unha viaxe en solitario pode xerar moitos medos. A pesar de que é unha fazaña positiva e  empoderadora, o temor crece especialmente se somos unha muller que ten intención de realizar esta aventura sen ninguén máis. A seguridade é un dos principais factores postos en dúbida, pero é unha sensación que se irá mitigando a medida que cumpramos cada unha das etapas.

Existen unha serie de razóns polas que facer o Camiño de Santiago soa non é perigoso. Con todo, debemos ter sempre presente que aínda que o ambiente que se respira a través dos distintos roteiros é excelente, ninguén está a salvo dunha mala experiencia puntual. É por iso que a continuación tentaremos responder a esta cuestión cunha serie de argumentos que seguro che axudarán a vencer as túas dúbidas.  

Botas de senderismo - Envato

As razóns polas que facer o Camiño de Santiago soa non é perigoso

A soidade non é como realmente imaxinámola

A pesar de que á hora de organizar a viaxe pensamos que estaremos 100% a soas connosco mesmos durante todo o traxecto e entendémolo como algo negativo, a medida que avancemos é unha idea coa que non tardaremos en darnos conta de que estabamos equivocados. As condicións dos distintos roteiros favorecen o compañeirismo, polo que resultará imposible non establecer relación con outros peregrinos que camiñan en nosa mesma etapa. 

A soidade tal e como a entendiamos ao principio da viaxe tórnase en algo completamente diferente. É moi fácil facer amizades, coñecer a xente nova, camiñar acompañados e atopar facilmente axuda para calquera dificultade que nos podamos atopar. En definitiva, sempre estamos a tempo de xuntarnos nun grupo ou volver avanzar por nosa propia conta no momento que nos apeteza reflexionar ou vivir o Camiño dunha forma diferente. 

Todos, sen importar home ou muller, estamos en desvantaxe

Sen importar se o Camiño de Santiago realízao un home ou unha muller a soas ou en compañía, todos estamos en desvantaxe cando falamos de roubos ou das complicacións que poida traer o clima. Aínda que a seguridade non é algo ao que lle debamos dedicar demasiada preocupación, existen certas incidencias puntuais que debemos ter en conta cando transitamos etapas moi  masificadas.

Calquera descoido é bo para terminar descubrindo que alguén nos roubou a mochila, a carteira ou calquera outro obxecto persoal importante para a viaxe. Sexa cal for a nosa condición, é recomendable para todos non quitarlle o ollo ás pertenzas e telas controladas. Basicamente, ter o mesmo coidado que temos cando viaxamos a outros lugares para evitar sorpresas desagradables.

O clima tamén pode complicar a experiencia do Camiño de Santiago, razón pola cal é importante equiparse correctamente con todo o necesario segundo a época do ano na que nos lancemos a realizar a viaxe. Prepara correctamente a túa mochila, vísteche co calzado adecuado e investiga cales son os aspectos máis importantes no outono, inverno, primavera e verán. 

É imposible perderse no Camiño de Santiago

Resulta moi difícil perderse no Camiño de Santiago, xa que tanto no Camiño Francés como outros camiños de Galicia están moi ben sinalizados ata chegar a Santiago de Compostela, pero isto non significa que sexa imposible. Neste caso, o espírito do peregrino é apoiarse continuamente, co cal sempre atoparemos xenerosidade e a alguén que nos axude a redirixir as nosas pisadas.