Pontecesures

Pontecesures ©Panoramio /génessis

Xunto a outros monumentos e igrexas, o enclave é maioritariamente coñecido pola ponte que une ambas as marxes do río Ulla, así como as provincias da Coruña e Pontevedra, e cuxa orixe xa se remonta a época romana (século I). Reformado no século XII polo Mestre Mateo, artífice do Pórtico da Gloria da catedral de Santiago, o seu actual aspecto débese ás obras realizadas no mesmo en 1911.

Consta de dez arcos. Como outra recomendada visita no núcleo está a igrexa de San Xulián de Requeixo, levantada no século XII polo arcebispo Gelmírez sobre outra edificación anterior, nun lugar onde se emprazaba un antigo castro celta. O templo sofre diversas reformas ao longo dos séculos. Nel sobresae a súa torre-campanario e, no seu interior, de planta rectangular e nave única, os seus retablos policromados.

Nunha remodelación que tivo lugar en 1918 localizáronse restos romanos. Como terceira construción destacada de Pontecesures está A Factoría ou Casa de Alfolí, un edificio do século XVIII construído durante o reinado de Carlos IV e destinado á almacenaxe de sal, tabaco ou xofre. Foi testemuña da importancia marítima que tivo o núcleo ao ser o único porto habilitado para a descarga de sal desde 1467.

Na súa fachada aínda se conserva un escudo borbónico e o seguinte texto: «Os almacéns da renda do tavaco construídos no ano de MDCCVC reinando o señor Dn Carlos IV». A súa función foi efémera xa que, ante a perda das colonias e a diminución do tráfico do tabaco, foron vendidos polo Estado no ano 1840.