Que cambiarías do Camiño de Santiago? Como o mellorarías?

Camino de Santiago

Non o imos a negar, o Camiño de Santiago é unha experiencia fantástica, tanto para os que o fan por devoción e crenza relixiosa, como para os que o fan por simplemente un tema cultural e turístico. O bo do Camiño de Santiago é que cada un gózao como quere. Pero é evidente que non é perfecto e sempre se pode mellorar.

Nos últimos días pedímosvos, por medio das redes sociais Instagram e Facebook, que nos contásedes como mellorariades a vosa experiencia no Camiño de Santiago. Xa sexa o Camiño Francés, o Camiño Primitivo ou calquer outro roteiro que fixeses, queriamos saber a vosa opinión á hora de mellorar a experiencia para futuras ocasións ou futuros peregrinos. Nada mellor que as opinións de persoas que fixeron o Camiño para melloralo!

Por suposto, as temáticas foron moi diversas e, dependendo da experiencia de cada un, suxírense melloras distintas. Por exemplo, unhas das queixas habituais é a non apertura de moitos edificios históricos, os cales non sempre se poden visitar. Pero, sen dúbida, os peregrinos sinalan dúas importantes melloras nos seus tramos: os albergues e os roteiros.

No caso dos albergues, algúns deles están pechados en gran parte do ano, o que obriga aos peregrinos para buscar unha alternativa ou continuar con outra etapa, e a atención non sempre é a mellor ou máis coidada. Tamén hai certa preocupación con algúns roteiros, especialmente alguns con demasiado asfalto e que se sitúan nas cunetas das estradas. Un roteiro alternativo sería o ideal. Por outra banda, en ocasións tampouco están ben sinalizados e poden causar confusión.

Mejoras del Camino de Santiago

Opinións para mellorar o Camiño de Santiago

Felipe  Macedo

O francés é un camiño fermoso, o único que habería que corrixir é que moitos edificios xa sexan relixiosos, castelos ou palacios, péchanos e só pódense ver por fóra. Así me pasou con varios que tiña verdadeiro interese en coñecer e quedeime coas ganas, sobre todo cos que viaxamos desde moi lonxe (México) e é difícil regresar. Polo demais e en particular pola súa xente, o camiño é único.

Monica Rosales Malaspina

Hai lugares  q a sinalización está borrosa ou confunde. Noutros lugares onde o camiño divídese non hai sinalización ou hai varias, non quedando claro cal sería a ideal. Algúns hospedaxe (Roncesvalles, ex-convento) mala atención, moi  antipáticos, un sorriso sería lindísimo cando chegas.

Antonio Gallego

No camiño Vía da Prata nalgúns cruces pode haber confusión, pero con buscar o seguinte sinal que adoita estar preto, arranxado. Os albergues estupendo, tamén era ano Xacobeo e poñen máis coidados. Claro que disto pasaron xa moitos anos.

Neus Fortuny Casas

No Camiño do Norte hai moito camiño asfaltado e cansa moito....

Mejoras del Camino de Santiago 2

David Berral Cortes

Menos tramos de Nacional.

Jesus Del Barrio

Eu realicei 6 veces o Camiño Francés e o ano pasado en xaneiro desde Sant Jean Pied de Port, e tiven que camiñar algún día máis de 45 km porque me atopei os albergues pechados. Iso si, antes de chegar a León, porque desde aí hai moito onde elixir. Onte cheguei de facer o Camiño Portugués e teño que dicir que este camiño está a crecer moito e hai moitas cousa que mellorar; ao saír de Tui vas pegado á estrada e en moitas ocasións os coches pásanche a toda velocidade e non tes beirarrúa. Despois de Redondela igual. E tamén os que puxeron no medio do camiño esas pedras para camiñar por elas, só dicir que non creo que nunca fixesen un camiño, porque iso esnaquiza as plantas dos pés. Os que fixemos algún camiño ou nos gusta camiñar polos carreiros buscamos terra que ademais ao camiñar amortece os xeonllos e ao final dunha xornada agradécese. Un saúdo a todos e bo camiño!!??‍♂️?  ULTREIA!!

Juan Jose Encinas

Este verán fixen o Portugués desde Valença do Minho. Algúns tramos eran perigosos, pola cuneta dunha estrada sen beiravía, mal sinalizados, as lonxitudes e quilómetros reais non cadraban, etc...

No "Camiño do Norte" propoñer unha alternativa ao cruzamento a pé da ponte da autoestrada da ría de Ribadeo.

Mejoras del Camino de Santiago 3

Eu coñezo o Camiño Francés, hai albergues que se non comes a comida que eles preparan non che deixan nin unha triste mesa para comerche a túa que xa levas, e hai que comer na rúa, literalmente na rúa. Pasounos en varios albergues, claro que eran privados e os donos fan o que queren. Están os albergues que menten dicindo que teñen sitio para tender a roupa, calefacción e todos os servizos e logo non é verdade… A calefacción é unha estufa de butano onde aos 10 minutos a todos doíanos a cabeza, o tendero foi unha corda que puxen eu de liteira a liteira para que todos puidésemos tender a roupa mollada da choiva e o baño con ducha era un só, sen calefacción nunha planta para todos.

[...] Logo están as tienditas do camiño que nalgunhas pénsanse que somos parvos e querían cobrarnos 3 euros por un tomate e outros 3 por unha cebola, ou 4 por unha lata de atún pequena. E cousas como esas para facer un libro. Logo están os bos samaritanos que che ofrecen unha bebida quente a cambio da vontade. Iso era o máis e, sobre todo, cando facía frío.

Hai zonas nas que camiñas moitísimos quilómetros e non hai nada nin para sentar a non ser o chan e, se está a chover, pois a mollarse toca sen poder descansar nin cinco minutos. Nalgunhas zonas hai  merenderos, pero todos están descubertos e, nas zonas onde chove moito, xa podía haber algún con teito. E encima chegas a un pobo onde non hai nada, ves a igrexa e vesche salvado, cando chegas a porta está pechada e nada, a seguir mollándose. Vale que levando poncho o corpo non se molla, pero é moi canso camiñar quilómetros e quilómetros baixo a choiva. A maioría das igrexas pechadas e as que están abertas, nalgunha, queríannos cobrar por entrar, así que non entrabamos.

[...] Xa sei que haberá quen diga que ao camiño vaise a sufrir. Xa sufrimos o noso, iamos coa mochila ás costas e camiñando. Desde Roncesvalles a Santiago tardamos case dous meses; eu fractureime os dous pés e as costelas nun accidente e tíñao pendente, por iso tardamos tanto, porque os que me acompañaban ían ao meu ritmo. Quedo co bo, que por sorte ten moitas cousas: xente moi simpática e albergues onde nos trataron como da familia.

Rocio Flores Bogado

Poucas fontes para beber auga no Camiño Portugués.