Castrojeriz

Ao pé dun cerro que domina as chairas, e que se acha coroado polas ruínas dun castelo do século IX, desenvólvese esta extensa poboación, a segunda maior do trazado xacobeo en terras burgalesas. Os camiñantes atravesan a súa longa rúa, de máis de dous quilómetros (auténtica rúa camiño), e atopan no seu peregrinar os diversos monumentos que testemuñan o seu glorioso pasado.

Este debeuse tanto ao propio Camiño de Santiago como ao foro (privilexio) outorgado ao enclave no ano 974, un dos primeiros de Castela e que tivo unha gran transcendencia sociolóxica. Por el creouse a cabalería vilá, unha oferta feita aos campesiños que dispuxesen dun cabalo para a guerra e pola que serían equiparados aos nobres. Con iso tratábase de incrementar o número de guerreiros durante a Reconquista.

Os peregrinos non acharán problemas en avituallarse no lugar. Ademais, e a pesar de non ser fin de etapa, Castrojeriz confírmase como un enclave idóneo para facer un alto no Camiño.

Nunha vila de tanto apego xacobeo é natural que o 25 de xullo, festividade de Santiago, celébrese con honras. Castrojeriz programa para ese día unha das festas gastronómicas que maior impulso deu ao allo burgalés, a propia Feira do Allo. Moitos peregrinos aproveitan a xornada para coñecer como se enforcan os allos.

Este é talvez o maior atractivo, o de poder ver como se trenzan as restras. O 17 de xaneiro celébrase, ademais, a Festa de San Antón. Ese día faise unha misa nas ruínas de San Antón e tamén ten lugar alí unha representación musical. Os participantes, e os camiñantes que toman parte nela, regresan despois a Castrojeriz para continuar a festa.