Logroño-Nájera

1 valoracións
20
32
18
Información
Fotografía cedida por Turismo de La Rioja

Fotografía cedida por Turismo de La Rioja

Fotografía cedida por Turismo de La Rioja Esta sinxela aínda que extensa etapa, de desniveis moderados, brindará aos camiñantes a recompensa visual de avanzar entre viñedos e anchos vales e percorrer núcleos históricos de claro pasado xacobeo, como Navarrete ou a final Nájera. A agradable camiñada tan só fará fronte no verán ao problema das altas temperaturas, un termómetro que se combaterá nalgunha das áreas recreativas que balizan a andaina, como a inicial do parque da Grajera.

Os peregrinos non acharán problema en poder saciar a súa fame e sede nalgún dos pobos polos que transita o camiño, así como, tamén, en pequenos núcleos lindeiros con servizos para camiñantes.

A etapa (27,5 quilómetros)

Tras percorrer o núcleo monumental de Logroño (614 quilómetros a Santiago), con todas as referencias históricas que avalan a transcendencia desta capital na historia xacobea, os peregrinos xa a abandonan pola longa e comercial rúa Marqués de Murrieta, dun quilómetro de extensión. Viran entón á esquerda  pola rúa Duques de Nájera para enlazar dous parques consecutivos, o de Laguna e o de San Miguel, onde se sitúa unha das moitas esculturas pouco ambiciosas que fan referencia aos camiñantes. Nesta ocasión, dous peregrinos son os protagonistas deste fito de Óscar Cenzano, situado sobre unha rotonda no ano 2005.

Os viaxeiros din adeus a Logroño, e a esta zona de urbanización crecente, por un confortable paseo arborado de máis de dous quilómetros, que se acha provisto de carril bici. Deste xeito, e en paralelo á autovía, alcanzan o parque da Grajera (21 quilómetros a Nájera), unha zona con encoro e bar-restaurante que se presenta como un bo alto para o peregrino, sobre todo no verán. Entre as súas sombras poderán xantar nalgunha das mesas do lugar e, en caso de ter algún problema, acudir a un posto de primeiros auxilios. Iso si, a pesar de que a auga invite a darse un mergullo, os carteis xa destacan a imposibilidade de bañarse.

Neste punto escóndese, ademais, durante a época estival unha desas persoas que, co seu carisma e boa atención aos romeus, lograron «coarse» en varias guías. Trátase de Marcelino, un veciño que ofrece souvenirs e selos para a credencial xacobea.

Polo alto da Grajera

O itinerario prosegue entón por unha pista coa que se afronta unha rampla de pouco máis dun quilómetro. Ao chegar ao alto da Grajera, desde onde se ten unha gran vista de Logroño, o camiñante avanza en paralelo a un valo metálico, que distintos romeus cubriron con cruces de madeira (unha tradición estendida ao longo de toda a ruta xacobea). Crúzase a N-120 e, posteriormente, proséguese entre vides e por unha pista de terra cara a un paso elevado que salva a autovía A-68. O viaxeiro xa enfila cara a Navarrete aínda que, antes, pasará por unha das moitas adegas do lugar e polas ruínas do hospital de San Juan de Acre, fundado polo 1185 como albergue e auxilio de peregrinos.

Unhas escavacións arqueolóxicas realizadas en 1990 permitiron localizar os muros principais do antigo hospital, que contaba cunha gran igrexa con planta de cruz latina e torre cilíndrica con escaleira de caracol.

En Navarrete

Tras este descubrimento, o camiñante alcanza xa, despois de ascender por unhas escalinatas de pedra, Navarrete (15,4 quilómetros a Nájera), pobo de tradición oleira e pasado xacobeo no que atoparán unha diversificada oferta de establecementos hostaleiros, así como tres albergues, dous privados e un público.

Navarrete

Navarrete

No apartado monumental, a igrexa da Asunción e diversas casas e palacios brasonados da época medieval merecen un alto no camiño. A ruta atravesa o centro urbano pola rúa Maior Baixa, para continuar pola Maior Alta e Arrabal, desde onde se enlaza de novo coa N-120. A estrada abórdase nesta ocasión pola súa marxe esquerda ata chegar a un conxunto de cemiterio e ermida cuxa porta románica flanqueada por dúas fiestras do mesmo estilo pertencía orixinariamente ao hospital para peregrinos de San Xoán de Acre.

Nun dos seus capiteis aprécianse dous personaxes sedentes. Un alza a copa mentres outro come e suxeita un bordón. Hai quen identifica esta escena con pasaxes vitais dos peregrinos mentres que, para outros estudosos, son pastores quen protagonizan estas secuencias.

Antes de continuar andaina, moitos romeus detéñense, ademais, a ler a placa que se acha sobre o conxunto. Con ela quíxose render homenaxe a todos os camiñantes mortos no seu periplo cara a Santiago e, de forma especial, a Alice de Crae, falecida en 1986.

Cara ao alto de San Antón

Tras este alto, o percorrido sepárase cara á esquerda do asfalto e prosegue durante un quilómetro por unha pista de terra e bo firme, idónea para ciclistas, que avanza entre viñedos. Ao chegar á contorna da Cooperativa Vitivinícola de Sotés a ruta cruza a estrada que se dirixe a este pobo, distante máis dun quilómetro do itinerario xacobeo aínda que os camiñantes que necesiten algún tipo de servizo poderán achegarse ata o lugar e atopar nel bar, restaurante, tenda, farmacia e o albergue privado Adega Fernando J. Rodríguez. Pero, como se anticipaba, o trazado evita este enclave e prosegue percorrido por unha pista ancha e de bo firme que se aproxima ata a A-12 e que avanza en paralelo a esta autovía pola súa marxe esquerda.

Despois dun intervalo, e tras pasar por baixo dunha estrada secundaria, o itinerario chega a un cruzamento no que se sinaliza cara á esquerda, e dunha forma un pouco confusa, o albergue de Ventosa, outra localidade que queda a pouco máis dun quilómetro da vía milenaria pero que tamén pode servir de axuda para quen necesite facer un pequeno alto (nela localízase o albergue de San Saturnino e varios bares, así como un mesón con bocadillos e menús económicos). A ruta, con todo, evita este desvío e segue de fronte.

Adianta unha área de descanso con mesas ao aire libre e chega, pouco despois, a un cruzamento coa LR-341 de certo perigo, ao non contar con paso de peóns. O camiño continúa sobre tramos en ocasións pedregosos e escoltado a ambos os dous lados por curiosos montículos elaborados con seixos.

A un ritmo constante, pero sen grandes esforzos, ascéndese de forma progresiva e moderada ao alto de San Antón (670 metros e situado a 7,1 quilómetros de Nájera), un cerro onde a paisaxe e a panorámica ábrense, o que permite albiscar o arxiloso e extenso val do Najerilla e, distinguir alá de lonxe, a aínda afastada Nájera.

Roldán e o xigante Ferragut

Tras deixar á man esquerda as adegas de Dinastía Vivanco, o carreiro descende ata un paso subterráneo que evita a N-120 e continúa por unha pista de terra. O camiñante deixa á esquerda a impoñente serra da Demanda, na que destaca o cume do San Lorenzo (2.271 metros), mentres se aproxima a un repetidor no que a historia sitúa o Poyo de Roldán (3,1 quilómetros a Nájera).

Neste cerro foi onde se di que tivo lugar o combate entre o xigante Ferragut e o cabaleiro e sobriño de Carlomagno, cuxas aventuras se converteron nun fito no Camiño de Santiago e, os escenarios das mesmas, en visitas obrigadas para os peregrinos francos.

Nesta ocasión, a lenda apunta que Ferragut era un xigante musulmán procedente de Siria, cuxa principal característica era a súa forza, valor e invulnerabilidade. Tras decatarse Carlomagno da súa existencia, acudiu coas súas tropas ao lugar, propiciándose un combate. Tras varios intentos errados dos paladíns galos, o propio Roldán pediu permiso ao seu tío para retar ao xigante. Foron dous días sen tregua que, con todo, non puideron dar a ningún dos contendentes como gañador do duelo. Por iso, á tardiña do segundo día, decidiron darse un descanso para recuperar forzas. Durante este alto os adversarios estableceron unha conversación sobre a fe de Roldán e a relixión cristiá. Nun momento de camaradería Ferragut confiou ao seu rival o segredo da súa invulnerabilidade, que consistía en que só podía ser ferido no embigo. Concluído o descanso, Roldán cravou a súa daga nesta parte do corpo do seu inimigo, matándoo e dando por finalizada e gañada a loita para as armas cristiás. A representación iconográfica deste combate teolóxico entre dúas relixións pódese contemplar en dous capiteis románicos en Navarrete, así como nun do palacio dos Reis de Navarra da localidade de Estella.

E cruzar o Najerilla

O Camiño regresa á actualidade a través duns viadutos que enlazan coa autovía e que continúan por un carreiro que desemboca nunha ponte sobre o río Yalde. Proséguese entón por unha pista durante case quilómetro e medio ata que o trazado alcanza o parque recreativo Poema do Camiño.

Pouco despois, os camiñantes xa afrontan o último contratempo da xornada, un perigoso cruzamento sobre a N-120 sen paso de peóns. Aínda que está sinalizado de forma conveniente, recoméndase extremar a precaución.

Nájera

Nájera

A pesar de que na contorna xa aparecen os carteis que anuncian Nájera, ao peregrino aínda lle resta máis de quilómetro e medio para chegar ao centro da localidade e ao propio albergue. Aínda así, e como motivación, un hospitalario lema encostado a unha casa recíbeos neste punto e invítaos a sentirse como un máis: «Peregrino: en Nájera, najerino».

Tras adiantar un polideportivo e avanzar polas avenidas de Logroño e San Fernando, o romeu accede á ponte sobre o río Najerilla, do que se di que é obra de san Xoán de Ortega, un dos grandes benefactores do Camiño. Nada máis cruzalo, xa poderá descansar.

En bici

Esta sinxela etapa non presenta maiores dificultades para os ciclistas. Incluso na saída de Logroño cara ao encoro da Grajera, un carril bici invítaos a proseguir camiño. Tan só algúns tramos da subida e baixada ao alto de San Antón, de carreiro pedregoso, pode dificultarlles a marcha.

Ruta relacionada
Localización
Mapa de la etapa
Localidades relacionadas
Perfil etapa
La Voz de Galicia La Voz de Asturias

Puntos de interese

Localidades | Albergues | Aloxamentos | Restaurantes | Guarnicionerías | Médicos | Puntos de interese | Talleres de bicicletas

Contactar | Politica de privacidade | Política de Cookies | | Aviso Legal | Autoría | Mapa Web | Consentimiento

© Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A. Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (ESPAÑA) Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649

Desenvolto e administrado por Hyliacom