Felipe II: Personaxes famosos do Camiño de Santiago

Felipe II

Na historia do Camiño de Santiago existen moitas personalidades históricas coñecidas que foron parte esencial do seu devir, entre elas, Felipe II de España, tamén coñecido como Felipe II "o prudente".  Felipe II (1527-1598) foi rei de España desde 1556 ata 1598 e, nos anos que durou o seu reinado no noso país, foi un dos grandes impulsores do Camiño.

Felipe II é coñecido pola súa gran cantidade de título; ademais de ser Rey de España, tamén o foi de  Nápoles, Inglaterra e Irlanda,  Sicilia, As Indias ou Portugal. Por non contar con outros títulos como o Soberano dos Países Baixos, o  archiduques de Austria, duque de Milán,  Borgoña e  Brabante... E deixámonos títulos polo camiño... Foi o seu matrimonio con María I de Inglaterra o que lle fixo comezar a súa historia co Camiño de Santiago.

En 1554, dous anos antes de converterse en rei e antes de casar con María I, o futuro monarca realizou na súa viaxe cara a Inglaterra unha peregrinación a Santiago. Dise que pediu #tratar como un simple peregrino, aínda que a súa estancia na cidade galega de 8 días foi tratado como un importante membro da familia real, sendo obsequiado con grandes agasallos. Tras rezar na tumba do Apóstolo, aos 8 días partiu cara á Coruña e poñendo rumbo cara a Inglaterra onde casou.

Protexeu aos peregrinos do Camiño de Santiago

Xa como rei, en 1590, Felipe II introduciu algunhas normas no Camiño de Santiago para protexer aos peregrinos, especialmente aqueles que procedían de países estranxeiros e podían verse prexudicados por malos hábitos. Debido a que o Camiño era popular entre moitos peregrinos católicos na época, os ladróns aproveitaban para saltar a algúns camiñantes. Sabían que eran presas bastante fáciles e que, en moitos puntos, podían facilmente verse atemorizados nunha zona solitaria.

Os ladróns adoitaban ir ataviados con roupas de romeu ou peregrino, unha das vestimentas máis utilizados polos peregrinos da época, para confundirse e mesturarse entre eles, non sendo detectados con facilidade. Desta forma podían asaltar a outros camiñantes por sorpresa. Felipe II ordenou que só os peregrinos que chegasen desde máis aló dos Pireneos puidesen vestir estas roupas, complicando a tarefa aos ladrons.

Por outra banda tamén endureceu os castigos ás persoas que se aproveitasen dos peregrinos en albergues e outros locais. Moitos responsables de pousadas e albergues adoitaban poñerlle comida de peor calidade aos peregrinos ou, mesmo, cobrarlles de máis nos seus servizos, aproveitando o seu descoñecemento do país. As autoridades sancionaron duramente estes comportamentos.

Peregrinos

Medidas contra os espías franceses

Lamentablemente para Felipe II, as súas medidas ademais de entorpecer o labor dos ladróns, tamén prexudicaron á imaxe do Camiño de Santiago fóra de España. O prestixio e a seguridade do Camiño fóra das nosas fronteiras viuse danada, e o número de peregrinos estranxeiros foi en descenso.

Tamén por instaurar algunhas normas para os peregrinos estranxeiros que limitaba os seus dereitos. Por exemplo, debían traer xunto a eles  dimisorias asinadas para xustificar a súa peregrinación e, unha vez chegados a España, presentarse diannte a nosa xustiza para obter a licenza de peregrino. Por que esta medida? Pensábase que algúns espías franceses aproveitaban o Camiño de Santiago para entrar en España e informar ou, mesmo, divulgar as teorías  luteranas.

Ocultamento das reliquias apostólicas

En certo momento do seu reinado Felipe II entra en guerra contra Inglaterra, país que estaba preparado para invadir en 1589. Pero o corsario inglés Francis Drake adiantouse e venceu ás forzas navais de España en Cádiz. O reinado temía que Francis Drake atacase e tomase a cidade da Coruña, chegando en poucos días a Santiago de Compostela.

Por este motivo no século  XVI as reliquias  apostólicas foron ocultadas, por temor a ser roubadas ou destruídas por Drake. Por algún motivo o lugar das reliquias foi esquecido durante centos de anos, ata que foron  redescubiertas entre os anos 1879 e 1884. Considéranse reliquias  apostólicas todos os restos óseos e determinados obxectos que pertencerían ao Apóstolo Santiago e aos seus discípulos, Teodoro e  Atanasio. 

Aínda que noutros países de Europa asegúrase que teñen algunhas reliquias pertencentes a Santiago, certo é que as únicas autenticadas pola Iglesia (en 1884) están en Santiago de Compostela e Pistoia.