Pamplona

Pamplona ©Panoramio Malko

Desde o mesmo instante no que o peregrino pon os pés na beira sur do río Arga a través da ponte da Magdalena xa se respira Pamplona, pero non se accede á cidade ata que se traspasa a porta de Francia ou de Zumalacárregui. De inmediato o peregrino atópase nunha tranquila praza na parte máis alta da cidade.

Este punto, coñecido como o Bastión del Redín, constituía a zona máis inaccesible da fortaleza. Antigamente, neste espazo levantábase un hospital de peregrinos. Hoxe atópase o mesón Caballo Blanco . A catedral de Santa María representa o monumento máis famoso da cidade. Tras a súa fachada neoclásica alberga tesouros e beleza gótica a partes iguais.

Os sepulcros de Carlos III e Leonor de Trastámara, o claustro ou o Santo Cristo de Anchiota ben merecen unha visita. No actual museo diocesano atopábase a antiga cociña na que se preparaban as comidas para os peregrinos. Consulta de horarios de visita e culto. A praza do Castillo é o corazón da cidade. Un “cuarto de estar” de 14.000 metros cadrados no que se desenvolve gran parte da vida dos pamploneses. Céntrica, aloxa dous dos establecementos máis frecuentados no seu día por Hemingway: o hotel ´La Perla e o Café Iruña. Do castelo xa non queda nada. No centro deste cuadrilátero atópase un quiosco recentemente restaurado.

Un dos fitos máis famosos da cidade atópase xunto a esta praza. O palacio de Navarra (avenida de Carlos III, 1), de mediados do XIX, é a actual sede da Presidencia do Goberno. Destaca a fachada do paseo Sarasate, repleta de esculturas, proxectada polo mestre José de Nagusia.

O acceso ao seu interior só é posible para grupos de entre 25 e 50 persoas previa cita. Os peregrinos que logren rascar un par de horas para profundar sobre estas marabillosas terras non deben desaproveitar a oportunidade de visitar o Museo de Navarra. Emprazado ao comezo da costa de Santo Domingo, ocupando o mesmo cerco que o antigo Hospital de Nuestra Señora de la Misericordia, do que sobrevive a fachada plateresca e a capela contigua, o museo divídese en cinco plantas.

A planta baixa adoita estar destinada a exposicións temporais. O resto dos pisos clasifican a historia por orde cronolóxica. Deste xeito, a primeira comprende a Prehistoria, a Idade Antiga e a época altomedieval; a segunda, a Baixa Idade Media e o Renacemento; a terceira, o Barroco e a primeira parte do XIX; e a última planta, o resto do XIX e o XX. Dentro destas paredes atópanse o mosaico de Teseo e a arqueta de Leyre. Pecha os luns. Pamplona é unha das cidades con máis zonas verdes de Europa.

Os antigos xardíns da Taconera ou o parque da Ciudadela funcionan como os principais pulmóns de Pamplona. A zona do Campus da Universidade de Navarra, por onde se despide o Camiño da urbe rumbo a Zizur Menor, é só outra das moitas posibilidades que ofrece a cidade para descansar un bo intre tombado sobre o céspede.