Cea

Cea ©Panoramio /jetxea

O pan de Cea, ademais de ser a base da industria local e de ter servido de pasaporte para abrir as portas do mercado exterior, tamén supón un importante atractivo turístico.

Por iso nos últimas décadas acometeuse un plan para rehabilitar os tradicionais fornos de pan da vila e facilitar a súa visita. Creouse, incluso, unha ruta específica con eles. Os peregrinos que percorran o centro histórico poderán ir coñecendo, a partir de paneis informativos, a historia que esconde cada un destes recintos.

A Cebola, Do Abade, Da Eira, Parapeta ou Do Lodairo son tan só algúns deles. ¿Cal é o segredo do pan de Cea? Este saboroso pan tostado, con 800 anos de historia, elabórase na actualidade en 17 fornos artesanais situados no termo municipal. Todo o proceso de obtención deste produto tradúcese nun longo ritual, que se segue desde hai séculos de forma meticulosa.

O pan elabórase con fariña de trigo, auga, sal e masa nai de elaboración anterior. O amasado consta de sete etapas mediante un proceso artesanal. A masa cócese en fornos de granito con leña. Durante o característico amasado colócase a fariña de trigo nunha artesa dándolle forma semellante á dun volcán e vertiendo auga, sal e a masa nai. Este proceso dura sesenta minutos.

Posteriormente, a fornada déixase cocer dúas horas. Cando o pan sae do forno, en Cea déixaselle repousar nuns andeis para que madure. A esta fase denomínalla rever. A peza deberá arrefriar sobre estantes de madeira antes de saír á venda. O pan de Cea preséntase de dúas formas: peza ou poia, de 1 a 1,2 quilos; e Media peza ou molete, de 0,5 a 0,6 quilos. Máis información: http://www.pandecea.org/ Xunto a iso, e a pesar de que non hai ningún monumento histórico que logre arrebatarlle ao pan o primeiro posto turístico, Cea tamén conta con numerosos atractivos históricos, monumentais e artísticos. Un deles, situado na Praza Maior -pola que transita a vía xacobea- é a esvelta Torre do Reloxo, que data de 1926 e que dispón dunha fonte no seu pé.

Outro dos monumentos de interese é a igrexa parroquial, consagrada á Virxe do Rosario e a San Cristobal, situada a un quilómetro da vila. A actual, do século XVI, substituíu a outra anterior moito máis antiga, mencionada xa en 1487. Tamén fóra da localidade sitúase outro dos atractivos turísticos da zona, a capela neogótica da Saleta, construída en 1908, e que acolle o terceiro domingo de setembro unha importante romaría relixiosa e popular.

A principios do século XX os habitantes de Cea parece ser que xa eran devotos desta Virxe (actual patroa do municipio) ao coñecer, a partir dos peregrinos franceses que se dirixían a Santiago, noticias que falaban da súa aparición a uns nenos en Francia, no ano 1846. Como outra curiosidade destacar que o templo se levantou mediante subscrición popular.

Custou 17.321 das antigas pesetas (104 euros), das que o pobo reuniu 9.124 (54,84 euros) e o resto, o párroco do seu propio peculio. Mosteiro de Oseira Aqueles peregrinos que vaian seguir desde Cea cara a Piñor e, xa que logo, non vaian achegarse a pé ata o mosteiro de Oseira, teñen neste lugar unha das visitas imprescindibles para as tardes de asueto do Camiño.

Este cenobio, considerado como o "Escorial galego" é o principal atractivo turístico do municipio. Fundado en 1137 pola Orde de San Benito e sometido á disciplina cisterciense en 1141, o complexo esconde tras os seus muros auténticos tesouros como unha igrexa de estilo románico oxival, a fachada do século XVII, adornada con escudos e imaxes, ou a Escaleira de Honra, de estilo herreriano.

Entre os seus claustros sobresaen o dos Pináculos, de estilo renacentista ou o das procesións ou dos Medallóns, caracterizado polos corenta situados na parte alta. A relación do cenobio, que se incorpora á Orde do Cister en 1545, co Camiño de Santiago remóntase á Idade Media, un período onde era común nos mosteiros o auxilio aos peregrinos. Ademais de sanar a alma, os monxes de Oseira axudaban a curar os esixidos pés dos camiñantes, con diversos ungüentos ou emplastes elaborados na botica monástica, outra das dependencias máis destacadas do recinto.

A entrada ao recinto é a través dunha visita guiada. Nos días laborables, os pases son ás 10.00, 11.00, 12.00, 15.30, 16.30, 17.30 e 18.30 horas (no outono e inverno cancélase o último pase), e durante os domingos e festivos, ás 12.45, 15.30, 16.30, 17.30 e 18.30 horas.