Frómista-Carrión de los Condes

1 valoracións
11
21
11
Información
Estatua del mesonero Pablo Payo con la iglesia de Santa María la Blanca al fondo en Villalcázar de Sirga

Estatua del mesonero Pablo Payo con la iglesia de Santa María la Blanca al fondo en Villalcázar de Sirga

Esta etapa, cuxo percorrido non presenta ningunha complicación, avanza en línea recta por unha pista de bo firme en paralelo á estrada. O camiñante deberá vencer a monotonía e a chaira a través das paradas nos sucesivos pobos que balizan a vía milenaria e que esconden tanto belos conxuntos patrimoniais, como a igrexa de Santa Maríá Branca de Villalcátsar de Sirga, como certos segredos para o padal, entre os que destaca con nome propio o lechazo da zona. Unha variante, que parte de Población de Campos e enlaza coa outra ruta en Villarmentero, achega maior dinamismo á travesía e tan só suma medio kilómetro á xornada. En todas as localidades os romeus acharán servizos de restauración, así como áreas de descanso con fonte e sombra, algo moi reconfortante en épouca estival.

A etapa (20,9 kilómetros)

Esta curta etapa, sobre a que se avanzará con celeridade ante a escaseza de desvívos, arrinca no centro de Frómista (426 kilómetros a Santiago), desde onde o peregrino deberá seguir por unha longa beirarrúa a estrada P-980 en dirección a Carrión dos Condes. Tras salvar por dúas pontes a N-611 e a A-67 e cruzar de fronte un par de rotondas (nunha elas se alzó un monumento ao peregrino), pouco después xa arrinca un monóton carreiro paralelo á P-980 que continúa de fronte, durante tres kilómetros e sen altibaixos, ata a primeira localidade da etapa, Población de Campos (16,9 kilómetros a Carrión).

A ermida de San Miguel (século XIII), obra románica con elementos protogóticos, recibe aos camiñantes á sombra dunha chopera, antes da súa entrada ao enclave, ao que acceden por un desvíou á dereita. Sobre o caseríou do núcleo elévase a igrexa barroca dedicada á Magdalena, en cuxo interior destaca unha pila bautismal de principios do XIV. A vía atravesa o pobo polo seu centro, ao longo da sirga peregrinal, chamada propiamente rúa Francesa, onde os romeus acharán unha variada oferta de servizos.

Entre as posibilidades de aloxamento áchase o albergue municipal, de gestión privada e situado sobre a antiga escola, e como opción alternativa o complexo CRT Amencer en Campos. No propio establecemento os romeus podrán almorzar, comer e cear, unha opción también posible no bar Arrabalde, con oferta de bocadillos e pratos combinados. Tenda e área de descanso con socorrida fonte son outras das vantaxes de facer un alto no enclave. Antes de abandonar o lugar, paso que se hará a través dunha ponte sobre o ríou Ucieza, os romeus atoparseán también coa ermida do Socorro, do século XII, e cun desvíou cara a unha pequeña variante da ruta milenaria, que arrinca tras rodear a igrexa.

Ata Revenga de Campos

O itinerario alternativo, más agradecido e menos rectilíneo, conduce ao romeu, entre pistas de regadeíou e sobre un carreiro ancho e empedrado que discorre en paralelo ao curso do ríou pola súa marxe dereita ata Villovieco, unha pequeña aldea na que destaca a igrexa de Santa María (do século XVI), cun retablo no que se representa a batalla de Clavijo. Tras visitalo, a vía pasa por diante dunha homenaxe ao peregrino e cruza o Ucieza, en cuxa ribeira también localízase un merendero con fonte. Nada más pasar a ponte o trazado continúa por unha pista que se toma á dereita, a cal avanza durante pouco más dun kilómetro ata Villarmentero de Campos, onde se entronca coa ruta principal.

Quen opte polo traxecto orixinal deberán continuar de fronte á saída de Población de Campos. Cruzan o ríou por unha ponte e retoman durante case 4 kilómetros o monóton carreiro paralelo á P-980. Tan só un salgueiro e un pequeñou merendero con fonte conseguirán entreterlles durante o seu avance. Chégase desta forma a Revenga de Campos (12,5 kilómetros a Carrión), a cuxa entrada unha pequeña beirarrúa complicará o tránsito aos peregrinos. A vía cruza o pobo sen más alto que un pequeñou bar.

Dentro do patrimonio da localidade destacan diversas casas blasonadas (nunha delas pernoctó Carlos V), unha estatua ao peregrino, o monólito do Xeral Amor (héroe da guerra da Independencia) e a igrexa barroca de San Lorenzo, situada á beira do camiño, con bos retablos e unha interesante porta con pliegues de servilleta do século XV.

Santa Maríá Branca

A paso rápido, e tras exceder un cruceiro e un cemiterio, o camiñante regresa ao camiño paralelo á estrada que lle acompaña ao longo de toda a etapa. En breve xa alcanza o seguinte núcleo, Villarmentero de Campos (10,4 kilómetros a Carrión), que recibe aos camiñantes cunha reconstituyente máquina de bebidas e co albergue privado Amencer, con chiringuito encostado. O viaxeiro que desexe desprazarse ata a outra posibilidade de aloxamento, o centro de turismo rural Casarón de Doña Petra -situado sobre un antigo hospital para peregrinos-, deberá desviarse cara á esquerda desde a rúa principal.

No núcleo destaca o templo parroquial de San Martín de Tours, construído en adobe e pedra e no que sobresae o seu artesonado mudéjar e o seu retablo plateresco e, se se toma a senda do ríou Ucieza, a ermida de Nosa Señora do Ríou, onde, según contan relatos da épouca, chegaron as reliquias de san Martín, un dos santos más populares, subidas a lombos dun burro solitario. A lenda lembra cómo ao entrar o asno no templo as campás puxéronse a tocar soas. Fundidas xa ambas as variantes, os camiñantes din adiós ao enclave ao exceder un encantador merendero, situado baixo a sombra dun piñeiro.

Tras adiantar outro cruceiro, que anuncia un novo camiño en paralelo á estrada, transítase desta forma durante más de 4 kilómetros ata chegar ao desvíou á dereita que xa indica Villalcátsar de Sirga (6,3 kilómetros a Carrión), último descanso da etapa antes de Carrión e sorpresa para moitos peregrinos. E é que neste núcleo alzar majestuosa, e dominando ao resto do caseríou, a monumental igrexa de Santa Maríá Branca, case unha catedral e destacada mostra da primeira arte ojival. Construída no século XIII, alberga no seu interior a imaxe da Virxe á que cantó nas Cantigas o rei Alfonso X o Sabio.

Un mesón con tradición

Tras esta visita artística, o peregrino pode coidar o seu estómago nun típico establecemento (Mesón de Villalcátsar) que hai aos pés desta igrexa e que, tras 49 añvos de asistencia aos romeus, xa conseguiu labrarse un oco de honra na ruta. A súa historia nace no añou santo compostelán de 1965 cando, nunha etapa na que a vía desfallecía, desde a Diputación de Palencia se intentó darlle novos brívos e ofrecer un trato más próximo aos camiñantes. O mesonero Pablo Payo cogió a luva da iniciativa e comenzó a atender aos romeus, proporcionándoles unha xerra de viño, un prato de sopa de allo e moita charla.

Javier Payo, hijo de Pablo Payo, mesonero de Villasirga

Tras abandonar Villalcátsar a etapa continúa de forma similar ao resto da xornada, por un carreiro á dereita da estrada. Os camiñantes deberán ascender unha pequeña lomba, sen desniveis de importancia, para chegar tras o seu descenso ata Carrión. A entrada ao núcleo faise tras cruzar a P-980.

En bicicleta

Etapa sen ningunha complicación para os ciclistas, que a percorrerán en apenas unha hora e 30 minutos.

Ruta relacionada
Localización
Mapa de la etapa
Localidades relacionadas
Perfil etapa
La Voz de Galicia La Voz de Asturias

Puntos de interese

Localidades | Albergues | Aloxamentos | Restaurantes | Guarnicionerías | Médicos | Puntos de interese | Talleres de bicicletas

Contactar | Politica de privacidade | Política de Cookies | | Aviso Legal | Autoría | Mapa Web | Consentimiento

© Copyright LA VOZ DE GALICIA S.A. Polígono de Sabón, Arteixo, A Coruña (ESPAÑA) Inscrita no Rexistro Mercantil da Coruña no Tomo 2438 do Arquivo, Sección Xeral, aos folios 91 e seguintes, folla C-2141. CIF: A-15000649

Desenvolto e administrado por Hyliacom