Melide-Arzúa

Peregrinos a la salida de Leboreiro / Fotografía de Xosé Castro

A saída de Melide consiste nun descenso dun estreito sendeiro de terra que conduce ata a estrada nacional. Ao outro lado da vía apréciase un desvío repleto de indicadores cara á CP-4603. 300 metros máis adiante hai que coller a man dereita cara a Santa María de Melide, pequena e histórica aldea aos pés do Camiño.

A etapa

Santa María de Melide, co seu firme da zona nobre lousado, conta cunha fabulosa igrexa do románico na que destacan as súas dúas espectaculares fachadas e as pinturas murais do seu interior, estas últimas datadas no século XV. Os amantes da arquitectura sorprenderanse cos detalles que afloran no templo.

Tras atravesar o regato de San Lázaro, xa sobre unha pista a medio asfaltar, déixase a man dereita un lavadoiro e séguese camiñando por un firme bastante irregular ata Carballal. Máis adiante, xa sobre un sendeiro máis salvaxe protexido por unha combinación de árbores autóctonas combinadas con piñeiros e eucaliptos, sálvase o río Raído a través dunha pasarela de granito pola que os peregrinos deberán desfilar un a un.

O Camiño volve tocar a estrada durante un pequeno tramo para volver desviarse ata a chegada a Parabispo, primeira localidade do concello de Arzúa. Na marxe esquerda encóntrase un curioso posto sen vixilancia que funciona a xeito de autoservicio. Froitas, café, biscoito... todo ten un prezo. Confíase na boa vontade do viaxeiro, que deberá depositar as moedas nun peto. Por todo salvo pola auga, «moi boa» e gratis. Conta ata co dispositivo para selar a credencial. O terreo pica cara a arriba ata o lugar da Peroxa, que forma parte da parroquia de Boente.

Boente (9,4 quilómetros a Arzúa) é unha aldea partida en dous (Boente da Riba e Boente da Baixo) pola estrada nacional. Ao deixar atrás a cafetaría El Alemán (que tamén ofrece comidas), a pista que atravesa Boente da Riba conduce ata un cruceiro e a fonte da Saleta, xa a beiras da estrada.

Un pouco máis adiante encóntrase o albergue privado Boente, que conta cunha terraza interior e que traballa menú do día. Uns metros máis adiante, un pouco máis afastado da ruta xacobea, aparece o albergue privado Os Albergues. Ao outro lado da N-547, e polo tanto, xa en Boente da Baixo, está a igrexa de Santiago.

Ribadiso, preto de Arzúa

No Camiño séguense intercalando pronunciados descensos con violentos ascensos ao atravesar Brea, cuxo regato está contaminado por uns xigantescos cilindros metálicos en pleno proceso de oxidación. Segue subindo ata chegar a un falso chairo asfaltado onde se encontra o café-bar No Camiño, coa súa terraza.

Un pouco máis adiante, tras coller un sinalado desvío á esquerda, accédese a Castañeda. Neste lugar encontrábase un forno de cal no que os romeiros depositaban as pedras coas que viñan cargando dende Triacastela, contribuíndo así á construción da catedral de Santiago.

Nada máis entrar en Castañeda (7,4 quilómetros a Arzúa) déixase a man dereita o albergue privado Santiago, que tamén funciona como café-bar e que conta cunha estupenda terraza. Uns metros máis adiante está o establecemento de turismo vacacional Casa Milia. Seguindo a estrada descéndese ata o regueiro Ribeiral, punto a partir do cal o terreo volverá empinarse.

En plena ascensión, un cartel de madeira incrustado nunha árbore indica un desvío cara a Casa Milia, tras unha rampla a favor; a man dereita, un panel informa ao romeiro da situación da pensión-bar Casa Garea, á que se accede a través dun sendeiro entre eucaliptos.

Ribadiso

De novo cara a arriba, o peregrino cruza a estrada sobre unha ponte e, tras chegar a un pequeno tramo empedrado, comézase un descenso cara a Ribadiso (3,4 quilómetros a Arzúa), outro dos enclaves máxicos na xornada, e o seu albergue, un lugar ideal para facer noite.

A despedida de Ribadiso é dobremente dolorosa. En primeiro lugar, abandónase un dos núcleos máis máxicos da ruta. En segundo lugar, as pernas sofren coa infernal rampla ata a N-547, a cal atravésase dando un pequeno rodeo a contrasentido dos coches que se dirixen a Arzúa.

Ao atravesar un núcleo de casas, a ruta xacobea transcorre paralela á estrada nacional. No outro lado desta encóntrase unha completa estación de servizo na que o peregrino que chegue xusto de gasolina poderá repoñer antes da chegada a Arzúa, a menos dun quilómetro.