Ribadeo

A Torre dos Moreno e os xardíns do Cantón

Dominante, sobre unha atalaia natural, foi tradicionalmente un dos lugares estratéxicos para o desembarco de peregrinos e tráfico de mercadorías. A súa historia como núcleo urbano comezou a escribirse a finais do século XII, cando o rei Fernando II asinou unha carta foral na que se concedía ao burgo ribadense certos privilexios, entre eles a celebración dun mercado cada mércores.

O auxe do porto local, Porcillán, ata ben entrado o XVIII, fixo florecer o tráfico marítimo e por ende a economía do entón principal destino do noroeste galego, centrando a súa actividade no comercio de madeira con Lisboa e Sevilla. Do seu atesourado pasado quedan pegadas arquitectónicas, como a emblemática Torre dos Moreno, e a creación de varias sociedades culturais e editoriais que viron a súa época de esplendor a finais do XIX e principios do XX.

Composto por dez parroquias, o municipio ofrece ao visitante unha terra de contrastes resultantes do choque do Cantábrico con terra firme na súa costa e os seus vales e montañas cara ao interior. Presume tamén Ribadeo dun ecosistema único na desembocadura do Eo; un espazo ribeirán declarado reserva da biosfera pola Unesco.

A instancias do rei Fernando II de León, Ribadeo converteuse en sede episcopal apenas durante unhas décadas, entre finais do século XII e o primeiro terzo do XIII. Pero tras o falecemento do monarca, trasladouse a sede definitivamente a Mondoñedo, iniciándose a construción da catedral.