As etapas en bici

O Camiño de Santiago en bicicleta

Polo menos un de cada dez peregrinos do Camiño de Santiago que alcanzan a praza do Obradoiro fano montados sobre dúas rodas. Cada un destes bicigrinos, como se lles coñece popularmente, presenta unhas características distintas en función da súa idade, fortaleza, peso, tipo de bicicleta, etcétera. Por este motivo, resulta extremadamente complicado sistematizar os percorridos.

Elixir facer o Camiño de Santiago en bicicleta é unha alternativa moi interesante para aqueles peregrinos que queren percorrer grandes distancias, pero non por iso queren renunciar a empaparse todo o posible dos infinitos puntos de interese que esconde a ruta xacobea. A bicicleta ademais proporciónanos máis posibilidades en canto a equipaxe que se peregrinamos camiñando grazas á posibilidade de instalar alforxas e cestas nas que distribuír o peso que normalmente levariamos na mochila.

Con todo se optamos por facer o Camiño Santiago en bicicleta e converternos nun bicigrino, debemos de coñecer algunhas nocións básicas de mantemento, ademais de non esquecer certas ferramentas multiusos, bridas, unha bomba ou parches para solucionar picadas, algo que se fai imprescindible para saír adiante. Non debemos pensar doutra banda que ir encima dunha bicicleta aforraranos todo o esforzo de facer o Camiño de Santiago andando, xa que non deixa de ser un intenso exercicio físico, tendo que enfrontarnos a importantes subidas en certas etapas temibles. Por iso hai que ter sempre un ollo encima do noso estado físico e mental, hidratándonos, quentando e estirando despois de cada etapa para evitar lesións.

O peregrino que elixe facer o Camiño de Santiago en bicicleta non se libra da azarosa meteoroloxía, polo que a elementos indispensables como o chubasquero haberá que sumar outros específicos deste medio de transporte, como as cubertas para o barro. Doutra banda, unha das grandes vantaxes que atopará o peregrino na bicicleta é a súa adaptabilidade, podendo mesmo instalar remolques ou cadeiras para transportar nenos se a situación requíreo.

Por último, se xa che decidiches, antes de saír de casa deberás planificar como queres transportar a túa bici, xa que hai múltiples opcións, dependendo de se queres viaxar ata o punto de partida do Camiño de Santiago en bicicleta ou prefires enviala e recollela alí, facendo a túa viaxe realmente máis cómodo. Se elixes esta segunda opción, debes saber que actualmente hai unha gran variedade de servizos, con prezos bastante competitivos, que che librarán de quebradizos de cabeza, como quedarche sen sitio e que che deniegen poder subir a túa bicicleta ao tren ou autocar.

As etapas do Camiño de Santiago en bicicleta

A continuación presentámosche en Vive el Camino unha estrutura dividida en 15 etapas con inicio en Saint-Jean-Pied-de-Port e con final en Santiago. A media de quilómetros de cada xornada é algo superior a 52, aínda que esta cifra pode levar a engano. Cada xornada acoutouse en función da dificultade que entraña. Por este motivo, a primeira etapa tan só consta de 26 quilómetros. É a máis curta de todas, pero as empinadas ramplas pirenaicas que deberán afrontar os peregrinos farán que moitos se retorzan sobre os guiadores e que outros tantos teñan que botar pé a terra para alcanzar Roncesvalles. Como contraste, a etapa que une Burgos con Carrión de los Condes consta de 86 quilómetros. Durante esta apenas existe desnivel, polo que os ciclistas poderán pedalear sen problema.

Do mesmo xeito, e a pesar de que moitos bicigrinos optan por rodar sempre sobre o asfalto, esta guía está pensada para aqueles que avanzan sobre o Camiño orixinal, aínda que é certo que, en ocasións, debido a dificultades insalvables, fanse excepcións e indícase a posibilidade de continuar un tramo pola estrada.

Por suposto, esta selección só pretende servir de referencia. Pode modificarse ao antollo de cada ciclista. O que se atope con forzas ao chegar a meta pode continuar percorrendo quilómetros e ao que lle fraqueen antes de chegar a ela non debe forzar. O máis probable é que atope albergue ou aloxamento alternativo antes do fin de xornada previsto.

Índice de etapas en bici

1. Saint-Jean-Pied-de-Port-Roncesvalles (26 quilómetros)

Cota mínima: 233 metros

Cota máxima: 1.480 metros

Dificultade: Moi alta

Existe a posibilidade de cubrir a etapa pasando pola localidade de Valcarlos. Traxecto algo máis longo pero máis suave e sen abandonar o asfalto. De todos os xeitos, aínda que se termine sufrindo, con boas condicións climáticas recoméndase a ruta dos portos de Cize. Para máis información, véxase o apartado «En bici» da etapa 1.

2. Roncesvalles-Pamplona (48 quilómetros)

Cota mínima: 962 metros

Cota máxima: 449 metros

Dificultade: Moi alta

A pesar de que se descenden máis de 500 metros entre o principio e o final, o primeiro tramo da etapa resulta tremendamente complicado. É o exemplo perfecto dun trazado rompepernas, no que se intercalan ramplas infernais con tobogáns e no que apenas existen zonas chairas. Nalgúns tramos o firme tampouco acompaña, aínda que non é nada que non se poida salvar cunha bicicleta de montaña. No descenso desde o alto do Arre ata Zubiri convén ir por estrada, xa que é realmente perigoso. A segunda metade é considerablemente máis sinxela. Para os amantes dos pedais, pásase por Villava, a localidade natal de Miguel Induráin, pentacampeón do Tour de Francia.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 2 e 3.

3. Pamplona-Estella (44 quilómetros)

Cota mínima: 397 metros

Cota máxima: 780 metros

Dificultade: Alta

Etapa totalmente marcada polo ascenso e o descenso do alto do Perdón. Esta dificultade convén tomala con calma. O vento e o pouco agarre dos pneumáticos complican a subida. O descenso é moi perigoso. Convén descender pola estrada. O resto da etapa non presenta grandes dificultades, aínda que a chegada a Estella é algo complicada.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 4 e 5.

4. Estella-Logroño (49 quilómetros)

Cota mínima: 420 metros

Cota máxima: 590 metros

Dificultade: Alta

Etapa moi cómoda salvo o ascenso a Villamayor de Monjardín, curto pero esixente, e o tramo comprendido entre Torres del Río e Viana, unha auténtica tortura chea de paredes e descensos nos que se esixe uns bos freos. Moitos ciclistas terminan por percorrer este tramo pola estrada.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 6 e 7.

5. Logroño-Santo Domingo (48 quilómetros)

Cota mínima: 390 metros

Cota máxima: 715 metros

Dificultade: Media

A etapa transcorre polo val do Ebro, zona na que son comúns os fortes ventos. O ascenso ata o alto de San Antón é a dificultade máis destacada.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 8 e 9.

6. Santo Domingo da Calzada-Burgos (75 quilómetros)

Cota mínima: 640 metros

Cota máxima: 1.165 metros

Dificultade: Moi alta

Un dos trazados máis complicados debido á súa lonxitude e á dificultade da segunda parte. Cómodo traxecto ata os montes de Oca, nos que hai que afrontar grandes ramplas. Antes de chegar a Burgos hai que salvar a serra de Atapuerca, que resulta complicada polo firme, irregular e empedrado. O acceso a Burgos, polo polígono industrial, é perigoso polo denso tráfico.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 10, 11 e 12.

7. Burgos-Carrión de los Condes (86 quilómetros)

Cota mínima: 640 metros

Cota máxima: 1.165 metros

Dificultade: Media-alta

A etapa máis longa pero con claro predominio do chairo. O único porto, Mostelares, atópase a metade, xusto á saída de Castrojeriz. Convén non cebarse, xa que as últimas ramplas son as máis esixentes. Xa en Terra de Campos, antes da chegada a Frómista, bonito paseo á beira da canle da Mancha.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 13,14 e 15.

8. Carrión de los Condes-Sahagún (39 quilómetros)

Cota mínima: 830 metros

Cota máxima: 910 metros

Dificultade: Moi baixa

Etapa de transición. Case de descanso. Os peregrinos terán a oportunidade de aproveitar o día en Sahagún. Moi pouca distancia e sen ningún tipo de dificultade. O perfil parécese a un prato. Convén recargar pilas para completar con garantías a segunda semana de Camiño de Santiago.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 16 e 17.

9. Sahagún-León (57 quilómetros)

Cota mínima: 800 metros

Cota máxima: 910 metros

Dificultade: Baixa

Tras o descanso da xornada anterior, o peregrino volve gozar dunha xornada suave para que as pernas volvan engraxarse. O perfil da xornada é moi chairo. O páramo leonés pode castigar no verán debido ás temperaturas que se alcanzan na zona. A variante por Calzadilla de los Hermanillos é un par de quilómetros máis longa.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 17 e 18.

10. León-Astorga (49 quilómetros)

Cota mínima: 800 metros

Cota máxima: 950 metros

Dificultade: Baixa

Outra etapa moi alcanzable, tanto pola quilometraxe como polo perfil. O páramo vaise suavizando a medida que o peregrino se achega a Astorga. Cruzar en bicicleta a ponte do Paso Honroso, a pesar do chan empedrado e irregular, probablemente sexa un dos momentos que quedarán gardados na retina.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 19 e 20.

11. Astorga-Ponferrada (54 quilómetros)

Cota mínima: 500 metros

Cota máxima: 1.504 metros

Dificultade: Alta

Acabouse o páramo. Pásase de golpe das rectas planas e infinitas ao momento máis alto de todo o Camiño Francés en España, e todo nun dicir amén. As pernas volven sufrir coa escalada. Reaparece o ácido láctico. O descenso é realmente perigoso. Non completalo por estrada é unha auténtica imprudencia. Moita precaución na baixada desde El Acebo a Molinaseca. Un monumento aos pés do Camiño recorda a unha das últimas vítimas, un peregrino alemán.

Durante a subida, hai tramos con marcas na estrada, nas que tamén se aconsella continuar polo asfalto.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 21 e 22.

12. Ponferrada-O Cebreiro (50 quilómetros)

Cota mínima: 460 metros

Cota máxima: 1.320 metros

Dificultade: Moi alta

Xunto co bautismo de lume nos Pireneos navarros, esta xornada constitúe a auténtica etapa raíña do Camiño de Santiago. A montaña na súa máxima expresión. O ascenso ao Cebreiro, non exento de dificultades, pódese completar polo Camiño tradicional, aínda que ao saír de Las Herrerías, o último pobo antes de comezar a ascensión, aparecen varias pintadas enviando aos ciclistas polo asfalto. Entrar en Galicia compensa o sufrimento. Salvo a chegada a Villafranca, con algunha que outra rampla, o primeiro tramo da etapa transcorre con tranquilidade. Convén reservar forzas para os últimos quilómetros.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 23 e 24.

13. O Cebreiro-Sarria (40 quilómetros)

Cota mínima: 450 metros

Cota máxima: 1.330 metros

Dificultade: Media

Forte costa para coroar o alto do Poio. Desde este punto, descenso. Complicada chegada a Triacastela por tobogáns empedrados. Desde este pobo existen dúas posibilidades para chegar a Sarria. A orixinal transcorre por San Xil, algo máis curto pero tamén cun punto de esixencia. A variante pasa por Samos, onde se empraza o famoso mosteiro.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 25 e 26/27

14. Sarria-Palas de Rei (40 quilómetros)

Cota mínima: 360 metros

Cota máxima: 730 metros

Dificultade: Media

Curta pero traizoeira. O primeiro tramo, suave, pódese complicar en época de choivas, xa que o terreo adoita enlamarse ata niveis inimaxinables fóra de Galicia. Cando finaliza o plácido descenso ata Portomarín, comeza o tramo máis complicado e esixente da etapa, repleto de falsos chairos e de ramplas considerables.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 28 e 29.

15. Palas de Rei-Santiago (69 quilómetros)

Cota mínima: 290 metros

Cota máxima: 560 metros

Dificultade: Media-alta

Última xornada de marcha. As forzas empezan a fraquear pero ter Santiago a tiro de pedra invita a realizar o último esforzo. A subida a Arzúa ten ramplas complicadas, así como o ascenso ao mítico Monte do Gozo. A quilometraxe é considerable. Tamén hai que ter en conta que algunhas zonas poden estar moi enlamadas.

Para máis información, véxase o apartado «En bici» das etapas 30, 31 e 32.